Quaresma, 22. dakikada topu kaleye vurup skoru 1-1'e getirmek yerine gereksiz bir çalımla topu ezdi ve faul yaptı. O anda Fernandes'in yüz ifadesi her şeyi özetliyordu: 'Biz 11 kişi 1 takım mıyız yoksa biz ayrı ayrı 11 takım mıyız?'

Beşiktaş, sezon başından beri 4-3-3 oynamaya zorladığı maçların % 90'ında hayal kırıklığı yarattı, takım ruhu ve bütünlüğü ile oynamaktan çok, en az 3 ayrı takımmış gibi akordu bozuk oynadı. Çünkü eldeki oyuncu malzemesiyle 4-3-3 oynamak, Yıldırım Demirören'in herhangi bir kuruma başkanlık yapması kadar zor bir şey!

LANGIRT FORVETİ!

4-3-3 'geometrik tabiatı' dolayısıyla edilgen oyun tarzına uymaz. 4-3-3 dizilişinde ancak rakibe ileride basarak, hücumu bitirdiğin an ve yerde savunmaya, savunmayı bitirdiğin an ve yerde hücuma başlayarak etkili olunabilir. Eğer bunları yapabilecek kalibrede oyuncular yoksa, 4-3-3 oynamak zorunda değilsiniz. Orta sahanın ortasında 3 oyuncuyla oynayıp G.Saray gibi aynı mevkide 2 oyuncuyla oynayan takıma karşı 2-0 yenik duruma düşüyorsanız 4-3-3'te ısrar etmemek Beşiktaş'ın lehine olacaktı. Oldu da!

Tayfur Havutçu bu 4-3-3'ten kaynaklanan 'sürdürülebilir başarısızlık' sorununu sonunda fark etti. 4-3-3'te ileride tek başına kalan ve bir yerden sonra 'Werder Bremen'deki Almeida'nın tam tersine adeta bir 'langırt forveti kadar statik' kalan Portekizli, Mustafa Pektemek'li çift santrforlu düzende kötünün iyisine dönüştü. 4-3-3'te yeteneklerini takım lehine kullanamayan Q7, 4-4-2'de kafayı değiştirdi, gereksiz çalım ve zorlamalar yerine asist tadında ortalarıyla yeteneklerini takım lehine akort etti.

MANDOLİN ÇALSIN!

Oyundan çıkmasıyla Beşiktaş'a büyük katkı sağlayan 'Saklambaç futbolu'nun ustası Simao ise artık mandolin öğrensin, onu akort etsin. Bu vesileyle biraz terleme fırsatı bulur! Simao'dan bu maçta 'hakemden bile kötü olmayı başarmak üzerine' bir beste bekliyoruz.